"Hunkerig" is een hedendaagse moderne bewerking van de klassieker "Drie zusters" van Anton Tsjechov.

Een Russische generaal wordt uit de grote stad overgeplaatst naar een ellendig provinciestadje, ver weg van alle cultuur, vermaak en - zo lijkt het - van de wereld. Zijn gezin verhuist met hem mee, dus ook zijn drie dochters die het leven in de grote stad gewoon zijn.

In "Hunkerig" zien we deze drie jonge vrouwen, vlak na het overlijden van hun vader. Achtergelaten in het provinciegat waar ze samenwonen, zoals dat jonge vrouwen betaamt. Het is er saai, te saai voor de drie goed opgeleide en ontwikkelde dames. Zo saai dat ze dromen en fantaseren. Van de terugkeer naar Moskou. Van een ander leven. Van mannen.

Op een dag arriveert er een garnizoen en met die heren ook een opstoot van verlangen bij de vrouwen van het dorp, inclusief onze drie zusters. Elk van de drie zoekt iets "meer" in het leven: meer stad, meer leven, meer liefde. Maar vinden ze dat ook?

Met zijn "Drie zusters" uitte Anton Tsjechov wederom een bak aan maatschappijkritiek op de gevestigde Russische waarde. Hij laat heel bewust de drie zusters ontwikkelde vrouwen zijn, met een goede opleiding, wat niet zo evident was in de tijd waarin het stuk werd geschreven, rond de eeuwwisseling van de 19e naar de 20e eeuw. Vrouwen genoten zelden een opleiding en als ze al mochten studeren, dan betrof het maar al te vaak enkel muziek, naaiwerk en huishoudkunde. De vrouwen uit "Hunkerig" willen echter meer en staan hun mannetje in een overwegend mannelijke wereld. Tsjechov laat hen zich hogerop werken om dan vervolgens alsnog te blijven zitten met een onvervuld en onblusbaar verlangen. Wat is de zin van al dat lijden? Waarom verlangen mensen steeds naar het onmogelijke?

"Hunkerig" is een brok broeierig verlangen op de planken. Hunkering naar alles en niets, en is dat niet wat er in eenieder van ons af en toe leeft?

Een echte klassieker, weer eentje om van uw theater-bucket-list te schrappen!